Plik konfiguracyjny składa się z obiektów, którego typ wskazuje słowo kluczowe użyte w jego nazwie, zaś jego specyfikacja jest ograniczona klamrami {}. Obecnie jedynym dozwolonym typem obiektu jest association. Słowo kluczowe określające typ obiektu musi być jedynym słowem w lini. Ta sama reguła dotyczy klamry rozpoczynajacej i kończącej definicję obiektu. Ogólnie więc pojedynczy obiekt wygląda tak:

association

{

...

}

Pola występujące pomiędzy klamrami są ściśle określone, podobnie jak ich kolejność. Każdy wpis w definicji obiektu zajmuje sam całą linię i ma postać:

słowo_kluczowe=

Pierwszym polem jest var, za którym musi być podany łańcuch znaków określający nazwę zmiennej, na którą można się będzie powoływać w dalszej części definicji obiektu. Pole var może wystąpić zero lub więcej razy i w ten sposób definiować wiele zmiennych. Dwa ostatnie pola występujące w definicji obiektu to string1 oraz string2. Odnoszą się one do identyfikatorów komunikatów, które próbują być ze sobą skojarzone. Przykładowa definicja obiektu wygląda następująco:

association

{

var=$1

string1=link $1 up

string2=link $1 down

}

i zgodnie z tą definicją dwie wiadomości o identyfikatorach odpowiednio:

information: link serial1/1 up in router

information: link serial1/1 down in router

pasują do siebie, zaś o identyfikatorach:

information: link serial1/2 up in router

information: link serial1/1 down in router

już do siebie nie pasują.