W przypadku, gdy agent oczekujący zgłoszeń klientów poprzez sieć komputerową otrzymuje nowy komunikat UDP, to dokonuje autoryzacji klienta na podstawie jego adresu IP. W tym celu przetwarzane są informacje zawarte w pliku .known.hosts. Jeśli nie można otworzyć pliku .known.hosts do czytania lub adres IP klienta nie pasuje do żadnego z wpisów w tym pliku, to pakiet UDP jest odrzucany. Dla klientów lokalnych nie jest dokonywana żadna autoryzacja.

Dla każdego przetwarzanego komunikatu przeszukiwana jest lista aktywnych wiadomości, w celu sprawdzenia, czy dany komunikat już się na niej nie znajduje. Dwa komunikaty uznawane są za takie same wtedy i tylko wtedy, gdy są tego samego typu (SNMP Data lub SNMP Trap) i spełniają warunki specyficzne dla danego typu. W przypadku typu SNMP Trap muszą być równe ich identyfikatory, zaś w przypadku typu SNMP Data dodatkowo muszą mieć ten sam powód wysłania komunikatu przez Analizatora Danych SNMP Data (powodem może być: wartość poniżej dolnej granicy okna przeciętnych wartości, wartość powyżej górnej granicy okna, błąd lub nie otrzymanie odpowiedzi). Jeśli komunikat znajduje się na liście aktywnych wiadomości to następuje jego aktualizacja, a następnie informacja o jego nadejściu wysyłana jest na wyjście programu damadbud.

W przypadku, gdy komunikat nie został znaleziony na liście aktywnych wiadomości, to są przeszukiwane wszystkie komunikaty. Jeśli zostanie on odnaleziony, to zostanie zaktualizowany i stanie się aktywny. Jeśli komunikat nie zostanie odnaleziony, to zostanie dodany do listy wiadomości jako aktywny komunikat. Ostatnią operacją dokonywaną na przetwarzanym komunikacie jest wysłanie informacji o jego nadejściu na wyjście programu damadbud.

W przypadku dodawania nowego elementu do Bazy Danych sprawdzane jest, czy nie powinien on być skojarzony z jakimkolwiek innym komunikatem z Bazy Danych zgodnie z wczytaną podczas startu konfiguracją z pliku .damadbudrc. W tym celu przetwarzany jest każdy komunikat z Bazy bez względu na to, czy znajduje się na liście aktywnych wiadomości, czy też nie. Dla każdej takiej pary sprawdzane jest, czy ich identyfikatory nie pasują do definicji któregoś z obiektów association{...} znalezionych w pliku konfiguracyjnym. W tym celu badany jest każdy ze zdefiniowanych obiektów. Jeśli string1 występuje w pierwszym komunikacie, zaś string2 w drugim, przy warunku potraktowania wskazanych części identyfikatorów jako zmiennych zgodnie z definicją pól string1 i string2, to komunikaty te zostaną ze sobą skojarzone.

Program damadbud przegląda także aktywne komunikaty. Te z nich, które nie były aktualizowane przez ostatnie 15 min. są ustawiane w stan pasywyny. Co kilka minut natomiast, uruchamiana jest procedura usuwania pasywnych komunikatów.